202202 - Estafette Silke Beirens.png
Provider image

Silke Beirens, schepen in Oostende, kreeg het estafettestokje van schepen Yves De Smet uit Denderleeuw, om een vragenlijstje à la Proust te beantwoorden. Aan het eind geeft zij het door aan een andere lokale politica/politicus, van een andere partij en ver van Oostende.

Wat betekent je politieke functie voor jou? Mijn verantwoordelijkheid opnemen in een tijd waarin ‘politiek en politici’ niet populair zijn. Ik wil graag tonen dat het anders kan, met een langetermijnvisie en los van individuele dienstverlening. Ik zie mijzelf als vertegenwoordiger van een nieuwe generatie beleidsmakers.

Wat was je eerste politieke daad (in de ruimste betekenis)? Me kandidaat stellen op een lijst en campagne voeren was al een hele grote stap. Dat ik verkozen raakte en dan ook nog schepen werd, kwam onverwacht. Dat ik in die functie het eerste klimaatplan van de stad mocht verdedigen op de gemeenteraad, vind ik een straffe daad.

Kom je uit een politiek nest? Helemaal niet. Ik ben wel grootgebracht met een sterk rechtvaardigheidsgevoel. De daadkracht die ik nu aan de dag leg, zie ik terug bij mijn ouders en grootouders.

Wat zie je als je grootste prestatie? Ik juich voor elke kleine en grote overwinning. Jarenlang heeft het personeel in onze buitenschoolse kinderopvang geijverd (en terecht!) voor betaling volgens de juiste weddeschaal. Dat ik dit als nieuwbakken schepen nu eindelijk heb kunnen realiseren, maakt me heel blij.

Neem je dit ambt mee naar huis? Zeker. Ik observeer al wat er gebeurt in mijn stad. Al fietsend of wandelend kijk ik rond, stel mezelf vragen, word aangesproken door mensen, krijg inspiratie, doe ideeën op…

Heb je vrienden in de politiek? Nog niet. Er zijn wel mensen binnen de meerderheid die ik vertrouw en met wie ik een professionele band aan het opbouwen ben.

Met wie overleg je het eerst als je een belangrijke politieke beslissing moet nemen? Met mijn kabinetsmedewerker Nicolas Brackx, hij is voldoende nuchter, heel intelligent en stelt me de juiste vragen.

Wat vind je zelf je meest uitgesproken positieve eigenschap? De kunst om een tegenslag om te draaien in een kans. In één woord: veerkracht. En mijn relativeringsvermogen

Welke eigenschap bij jezelf betreur je het meest? Ik ben soms goed in ‘treuzelen’ en tijd verliezen met nutteloze of toch niet dringende zaken.

Welke eigenschap waardeer je het meest bij een oppositielid? Luisterbereidheid.

Met welke historische figuur identificeer je je het meest? Niet met één specifieke figuur maar wel met alle vrouwen die zich hebben ingezet voor vrouwenrechten, waardoor ik vandaag kan doen wat ik doe. En ook met alle mannen die dit hebben toegejuicht (of aanvaard).

Wie zijn je huidige helden? Alle kinderbegeleiders in de voor- en buitenschoolse opvang en alle onthaalouders. Door hun inzet kunnen wij als ouders privé en werk combineren. Diep respect en veel vertrouwen in wat zij elke dag presteren.

Waar zou je nu het liefst zijn? Op campertrip met enkele vriendinnen. Eind september heb ik zo genoten van een trip naar de Noord-Franse kust met drie hartsvriendinnen voor mijn veertigste verjaardag. Na een jaar digitale meetings, weinig contacten en heel veel politiek deed het deugd nog eens gewoon Silke te kunnen zijn.

Welk woord of welke zin gebruik je te vaak? ‘De wereld is om zeep.’ Als ik na oudjaar bijvoorbeeld tonnen vuurwerkafval op het strand zie, roep ik dat luid. Om direct daarna weer hoopvol aan de slag te gaan.

Wat koester je het meest? Mijn pluszoon Aaron en mijn dochter Anna. Ik werd onverwacht plusmama en mama, worstel ermee maar krijg zoveel levenswijsheid van hen terug.

Wat is volgens jou de diepste ellende? Je kinderen geen warme thuis kunnen bieden, letterlijk en figuurlijk. En een terminale kankerdiagnose krijgen, zo’n zwaard van Damocles boven je hoofd moet ongelooflijk zwaar zijn, zowel voor jezelf als voor je naasten.

Wat is je favoriete bezigheid? Winters pootjebaden met mijn vriendinnen in de Noordzee. En mijn vaste yogasessie op maandagochtend. Alles losmaken en diep in- en uitademen alvorens de nieuwe werkweek aan te vatten.

Ga je nog af en toe op café in de gemeente? Zeker. Al zou ik café niet altijd letterlijk nemen. In de zomer kan het ook het strand zijn, waar we met familie een strandcabine delen en met onze ‘buren’ en passanten over het leven keuvelen tot de zon ondergaat.

Wat is je motto? Hakuna matata. In elk probleem zit ook een oplossing.

Aan wie geef je de estafettestok door? Aan Inge Lenseclaes, burgemeester in Overijse. –

 

Voor Lokaal 02 | 2022