Na een lange weg is de natuurherstelwet op 17 juni goedgekeurd(opent nieuw venster) onder Belgisch voorzitterschap. Deze wet maakt deel uit van de Green Deal-doelstellingen, die de Europese Unie tegen 2050 klimaatneutraal willen maken. België onthield zich bij de stemming door verdeeldheid tussen de deelstaten.
Doelstellingen en verplichtingen
Het doel van de natuurherstelwet is om tegen 2030 minstens 20% van de land- en zeegebieden van de EU te herstellen en tegen 2050 alle ecosystemen die herstel nodig hebben. De wet stelt bindende maatregelen vast voor diverse ecosystemen, zoals terrestrische, mariene, zoetwater- en stedelijke gebieden. Lidstaten moeten binnen twee jaar nationale herstelplannen indienen bij de Europese Commissie, waarin ze aangeven hoe ze de doelstellingen willen bereiken.
Stedelijke ecosystemen
Artikel 8 van de wet richt zich specifiek op stedelijke ecosystemen. Lidstaten moeten ervoor zorgen dat er tegen 2030 geen nettoverlies is in de totale oppervlakte van stedelijke groene ruimte en boomkruinbedekking. Vanaf 2031 moeten de lidstaten zorgen voor een toenemende trend in de totale nationale oppervlakte van stedelijke groene ruimte, onder andere door de integratie van stedelijke groene ruimte in gebouwen en infrastructuur. Het is momenteel nog onduidelijk welk effect dit zal hebben op steden en gemeenten. VVSG zal dit verder opvolgen.
Biodiversiteitsstrategie en 'urban nature plan'
Nog voor er sprake was van de natuurherstelwet, werd in 2020 de biodiversiteitsstrategie(opent nieuw venster) gepubliceerd die steden met meer dan 20.000 inwoners opriep om tegen 2021 een ‘urban nature plan’ (UNP) op te stellen. Deze oproep is niet bindend en dient als motivator voor de te bereiken doelstellingen in de natuurherstelwet.
De Local Governments for Sustainability (ICLEI) en het European Forest Institute hebben een enquête gelanceerd die onderzoekt wat lokale besturen nodig hebben om een 'urban nature plan' op te stellen.
