Louise werkt anderhalf jaar in een OCMW ergens in Vlaams-Brabant. Eerst in ‘team Oekraïne’: een team sociaal werkers dat mensen die de oorlog in Oekraïne ontvluchtten helpt om hun leven hier uit te bouwen. En tegelijk op de algemene sociale dienst. Een bewuste keuze van Louise, want ze vindt het fijn om inhoudelijk breed te kunnen werken en met een diversiteit van doelgroepen in contact te komen. ‘Ik ben telkens opnieuw nieuwsgierig naar wie de mens is die voor mij zit. Onvoorspelbaarheid is een goede motor voor mij.’
Eén van die doelgroepen die Louise ziet in haar job zijn studenten. Meer en meer kloppen jonge mensen aan bij een OCMW met de vraag naar een leefloon om zo studies te kunnen aanvatten of verderzetten. Zo ook Britt, die 19 jaar is en in het secundair onderwijs zit. Britt wil weg thuis. ‘Het gaat echt niet meer.’ Haar mama is mee aanwezig tijdens het eerste gesprek op het OCMW. De communicatie tussen moeder en dochter is meer dan gespannen te noemen: er hangt agressie in de lucht. Onderdeel van het sociaal onderzoek bij een leefloonaanvraag is een huisbezoek. De sfeer tijdens het huisbezoek is opnieuw donker. Dit voelt niet als een veilige, fijne omgeving. Blijkbaar moest de politie in het verleden al enkele keren tussenbeide komen.
In haar sociaal verslag stelt Louise voor een leefloon toe te kennen, zodat Britt een eigen plek kan zoeken en haar secundair onderwijs kan afmaken. ‘Zo’n verslag is de manier om aan het Bijzonder Comité Sociale Dienst te laten zien wat we als sociaal werkers doen en hoe we onze voorstellen staven. Het hoort bij de job. Jammer dat het computerprogramma dat we hiervoor gebruiken niet zo gebruiksvriendelijk is en een Word 2000 ‘look and feel’ heeft. Kleine ingrepen en betere handvaten om dergelijke programma’s te leren gebruiken, zouden een verschil kunnen maken voor startende sociaal werkers.’
In opvolging van haar sociaal verslag, stemt Louise ook af met het JAC. Het JAC zal samen met Britt op zoek gaan naar een geschikte woning en haar begeleiden om zich beter te voelen op school. Want Britt heeft al een bewogen schoolcarrière achter de rug en vindt moeilijk aansluiting bij haar medeleerlingen. Ook hier moet aan gewerkt worden.
Ondertussen, enkele maanden later, woont Britt in een studio. Als Louise op huisbezoek gaat is de sfeer helemaal anders en Britt meer open dan voorheen. Er wordt gepraat over de studio, een aantal zorgen die Britt heeft en de toekomst. De studio is een goede basis, maar kan nog wat extra meubels en aankleding gebruiken om er meer een thuis van te maken. Louise agendeert een financiële tussenkomst voor een extra injectie huiselijkheid.
“
Het is heel fijn om samen met een cliënt te bouwen aan een betere toekomst. Ik hoop dat het Britt lukt om haar secundair onderwijs af te maken. Dat kan haar helpen om nieuwe deuren te openen.
