Evelien startte recent als coördinator op de sociale dienst van een kleine gemeente in de provincie Antwerpen. Ondanks de opleiding maatschappelijk werk die ze volgde, was werken in een OCMW niet haar eerste keuze. Haar eerste professionele stappen zet ze in de crisisopvang. Daarna is ze lange tijd aan de slag in een psychiatrisch ziekenhuis. Een aantal samenwerkingsprojecten onder de paraplu van het lokaal bestuur, doen een lichtje branden. De neutrale noemer ‘gemeente’, opent de deur naar een breder publiek – in tegenstelling tot het label ‘psychiatrie’, dat veel mensen afschrikt. “Het zette me aan het denken. Via een lokaal bestuur zou ik voor veel meer mensen iets kunnen betekenen.”
Eind 2022, na een korte loopbaanbegeleiding, maakt ze de switch. Momenteel coördineert Evelien een team van zes maatschappelijk werkers, waar ze zelf ook deel van uitmaakt. “Naast het coördinerend werk volg ik zelf een aantal dossiers op. Ik draai ook mee op de permanentie. Aangezien ik pas eind vorig jaar begonnen ben, volg ik daarnaast nog opleidingen.” Starten op een OCMW vergt een steile leercurve. Dat is zeker in het begin zo, maar wetgeving evolueert, de samenleving verandert: maatschappelijk werk betekent meer dan ooit levenslang leren.
Uitdaging
“OCMW werk is enorm breed. Individuele begeleiding beslaat werkelijk alle levensdomeinen. Dat maakt de job bijzonder afwisselend. Ik heb een aantal vooroordelen die ik vroeger had moeten bijstellen. Bij een lokaal bestuur is er veel meer mogelijk dan ik dacht.” Zoals ook elders in de sociale sector ligt de werkdruk hoog. Maar dat stoort Evelien niet. “Het zet mij aan om slim om te gaan met de beperkte tijd die ik heb. Ik wil de mensen een kwalitatieve begeleiding geven. Als je verder wil gaan dan enkel brandjes blussen, moet je ze echt leren kennen. Pas als je weet hoe iemand tikt kan je echt ten gronde gaan bijsturen.”
Creativiteit
“Ik zie veel creativiteit rondom mij.” Die komt overal van pas. Zelfs in de administratieve kant van het werk. Evelien probeert zo veel mogelijk efficiëntiewinsten te boeken. Die zitten vaak in een klein hoekje. “Administratieve turnoefeningen om te bekijken hoe we dingen slimmer en beter kunnen, zijn vaak de moeite waard als je kijkt naar de tijdsbesparing achteraf.”
Onverwacht
Evelien staat er nog elke dag versteld van hoeveel initiatief er vanuit het lokaal bestuur komt. “Dat kan heel ver gaan. Vroeger had ik de idee dat de gemeente een afgesloten blokje was waar je maar moeilijk mee kan samenwerken. Om projecten op te zetten, om iets te betekenen voor de burgers treedt het lokaal bestuur veel naar buiten, en werken ze samen met veel verschillende partners. Hoewel je voor veel dingen een goedkeuring moet vragen, zijn ambtenaren telkens meer dan bereid om in actie te schieten. Dat staat haaks op de vele vooroordelen die er bestaan.”
Ook het OCMW werk zelf krijgt af te rekenen met vooroordelen. Maar Evelien ziet rondom haar vooral gemotiveerde collega’s die elke dag het beste van zichzelf geven. “Ik ken mensen die dit werk al 30 jaar doen, en nog steeds bulken van de energie. Het is een job die je veel vrijheid geeft en waarmee je een groot publiek bereikt. Het klinkt misschien als een cliché, maar je kan hier echt het verschil maken, iedere dag opnieuw.”
Evelien vergeet ook haar vroegere ervaring in de psychiatrische zorginstelling niet. “Ik kan wat dieper kijken. Waarom stellen sommige mensen een bepaald gedrag?” OCMW werk beslaat zoveel facetten, dat quasi elke voorgaande ervaring een pluspunt kan betekenen. “Op het einde van de dag probeer je mensen te helpen, ze een antwoord te geven waarmee ze verder kunnen. Dan geldt: hoe meer riemen, hoe meer slagkracht.”
