Freya Saeys, raadslid in Lebbeke, kreeg het estafettestokje van schepen Gwenny De Vroe uit Kampenhout, om een vragenlijstje à la Proust te beantwoorden. Aan het eind geeft zij het door aan een andere lokale politica/politicus, van een andere partij en ver van Lebbeke.
Wat betekent jouw politieke functie voor jou?
Ik wil mensen helpen. Als huisarts is dat ook mijn drijfveer. Met een lokaal mandaat kun je een directe impact hebben op het dagelijks leven van inwoners. Ik wil bijdragen aan positieve verandering en vooruitgang.
Wat was je eerste politieke daad (in de ruimste betekenis)?
Mijn strijd voor toegankelijke en hoogstaande geestelijke gezondheidszorg voor toekomstige en jonge moeders. Mijn eerste resolutie in het Vlaams Parlement ging over postnatale depressie: het taboe ervan doorbreken, en het probleem screenen en behandelen. Die resolutie heeft geleid tot een belangrijke ondersteuning van perinatale mentale gezondheid in Vlaanderen. Ik heb ook zelf twee symposia over perinatale geestelijke gezondheidszorg georganiseerd. Naast kennisdeling zijn daar mooie allianties uit ontstaan.
Kom je uit een politiek nest?
Het liberale gedachtegoed is me met de paplepel ingegoten. Mijn vader is twaalf jaar schepen en achttien jaar burgemeester van Lebbeke geweest. Zijn hele politieke reis heb ik meegemaakt. Ik heb gezien hoe één individu invloed kan hebben op de koers van een gemeente en haar inwoners.
Wat zie je als je grootste prestatie?
Afgelopen legislatuur heb ik als Vlaams parlementslid tijdens de onderzoekscommissie over veiligheid in de kinderopvang echt mijn stempel kunnen drukken. Tijdens de coronaperiode heb ik door mijn ervaring als huisarts een waardevolle inbreng gehad in de vele discussies en debatten in het parlement. Op lokaal vlak heb ik samen met mijn collega’s een actieve en sterke oppositie gevoerd. We hebben zelf heel wat voorstellen gedaan en echt op het beleid gewogen.
Neem je deze functie mee naar huis?
Er bestaat niet zoiets als een uitknop. Je politieke engagement is er permanent.
Heb je vrienden in de politiek?
Zeker en vast. Vooral binnen de eigen lokale afdeling, maar ik onderhoud ook goede contacten met mensen uit Brussel over de partijgrenzen heen.
Met wie overleg je het eerst als je een belangrijke politieke beslissing moet nemen?
Met medewerkers en familie toets ik zaken af. Ze zijn een luisterend oor en zeggen eerlijk hun mening. Ik vind het belangrijk om me te laten omringen door mensen die kritisch denken en me durven tegenspreken. Dat werkt verrijkend.
Wat vind je zelf je meest uitgesproken positieve eigenschap?
Mijn luisterend oor. Ook voor een huisarts is dat een belangrijke eigenschap. Als ik spreek, wil ik dat doen met kennis van zaken.
Welke eigenschap bij jezelf betreur je het meest?
Dat ik me zo kan ergeren aan ondoordachte beslissingen en de trage politieke besluitvorming.
Welke eigenschap waardeer je het meest bij een lid van een andere partij?
Dat hij of zij weet waarover hij of zij spreekt, respect heeft voor ieders mening en zijn/haar woord houdt.
Met welke historische figuur identificeer je je het meest?
Als liberaal blijf ik mezelf; ieder van ons is uniek. Bewondering heb ik voor vrouwelijke politici zoals Jacinda Ardern, de voormalige premier van Nieuw-Zeeland. Ze is het toonbeeld van sterk en empathisch politiek leiderschap.
Wie zijn je huidige helden?
Mantelzorgers. Van jong tot oud. Ze zijn onmisbaar in onze samenleving. Vaak zijn het onzichtbare helden en wat zij doen is niet vanzelfsprekend, het is bijzonder en verdient waardering.
Waar zou je nu het liefste zijn?
Aangezien het hier nog niet echt mooi weer is geweest, graag een zonnig oord waar ik samen met mijn gezin kan genieten van de rust, de natuur en lekker eten.
Welk woord of welke zin gebruik je te vaak?
‘Ja’.
Wat koester je het meest?
Mijn kinderen en familie. In goede gezondheid blijven.
Wat is volgens jou de diepste ellende?
Een dierbare verliezen of ernstig ziek zijn.
Wat is je favoriete bezigheid?
Padellen, wandelen met de hond, uit eten gaan.
Ga je nog af en toe op café in de gemeente?
Regelmatig. Na elke vergadering, commissie of gemeenteraad gaan we in een plaatselijk café ‘nabespreken’. Tijdens de wekelijkse markt ga ik ook iets drinken bij de lokale horeca. Na het padellen blijf ik ook vaak plakken in de bar met vrienden.
Wat is je motto?
Lach, relativeer en wees trouw aan jezelf.
Aan wie geef je de estafettestok door?
Aan burgemeester Joris Nachtergaele van Maarkedal.
