Storytelling als hefboom bij de woningzoektocht van nieuwkomers
De netwerk- en integratiecoach van Kruibeke schrijft persoonlijke portretten van nieuwkomers die op zoek zijn naar een woning. Deze verhalen worden gedeeld met eigenaars en makelaars om drempels te verlagen, stigmatisering te doorbreken, discriminatie tegen te gaan en positieve verbinding te creëren. Storytelling wordt daarbij gecombineerd met actieve ondersteuning, nazorg en relatieopbouw
Inhoud van deze pagina
Algemene gegevens
Onze-Lieve-Vrouwplein 19-20
9150 Kruibeke
België
Wat is er gebeurd?
De gemeente Kruibeke merkte dat nieuwkomers systematisch werden geconfronteerd met afwijzingen op de huurmarkt. OCMW-leefloon, taalproblemen, niet-Vlaamse afkomst, onbekendheid met Belgische regels en een ingeschatte ‘slechte reputatie’ zorgden ervoor dat deze doelgroep bijna altijd met de slechtste kaarten aan een huizenzoektocht begon.
Na talloze ‘nee’s’ was er bij begeleiders niet alleen frustratie maar ook uitputting. Toch viel op dat veel nieuwkomers, zoals het voorbeeld van Andebrehan die 76 keer werd afgewezen, opmerkelijk veel positiviteit en gedrevenheid bleven tonen. Dit inspireerde de netwerk- en integratiecoach om “het over een andere boeg te gooien”.
Vanuit haar achtergrond in schrijven en storytelling schreef zij spontaan een persoonlijk portret van een nieuwkomer die moeilijk een woning vond. In dat verhaal werd de mens achter het label zichtbaar: wie iemand was in het thuisland, wat iemand meebracht aan talenten, wat de motivatie was om een nieuw leven op te bouwen, welke toekomstplannen hij of zij had, en welke ondersteuning het lokaal bestuur zou blijven bieden.
Dat eerste portret bleek een kantelpunt. Eigenaars en makelaars gaven aan dat ze zich dankzij het verhaal verbonden voelden met de persoon achter het dossier. Ze hoorden niet langer alleen het woord ‘vluchteling’, maar zagen iemand met een verleden, een toekomst en begeleiding. Storytelling bleek een sleutel om muren van wantrouwen af te breken en verbinding mogelijk te maken.
De methode werd daarna verder uitgewerkt in Kruibeke: portretten schrijven, empathisch afstemmen met eigenaars, toekomstgerichte informatie toevoegen (veiligheid, begeleiding, opvolging), en tegelijk de nieuwkomer actief betrekken bij de zoektocht. Storytelling werd zo één onderdeel van een breder proces dat ook bestaat uit mee naar woningen gaan, telefonisch opvolgen, contact houden met eigenaars en het aanbieden van nazorg na verhuizing.
Waarom?
De aanleiding was de vaststelling dat klassieke ondersteuning bij woningzoeken onvoldoende resultaat opleverde voor nieuwkomers. Ondanks motivatie, inspanningen en positieve attitudes bleven afwijzingen zich opstapelen. De begeleiders merkten dat de kern van het probleem niet enkel praktische drempels waren, maar vooral percepties en vooroordelen. Eigenaars zagen een etiket, geen mens.
Het schrijven van persoonlijke portretten ontstond vanuit de nood om dat patroon te doorbreken. Door verhalen te delen, worden eigenaars uitgenodigd om voorbij hun aannames te kijken. Storytelling creëert een vorm van menselijke nabijheid die in administratieve contacten vaak ontbreekt. Het helpt eigenaars om risico’s realistischer in te schatten en om vertrouwen te putten uit de toekomstgerichte begeleiding van het lokaal bestuur.
De aanpak helpt niet alleen om woningen te vinden; hij versterkt ook het gevoel van waardigheid bij nieuwkomers. Ze voelen zich niet langer gereduceerd tot hun moeilijke startpositie, maar erkend als mensen met talenten, dromen en veerkracht. Voor de gemeente was dat een belangrijk motief: een mensgerichte aanpak die zowel de nieuwkomer als de eigenaar ondersteunt.
Het beoogde resultaat
- Meerdere immokantoren verhuren intussen herhaaldelijk aan nieuwkomers.
- Eigenaars bellen zelf naar het lokaal bestuur met de vraag of er kandidaat-huurders zijn.
- Het verhaal in de brieven wordt expliciet genoemd als reden om wél te verhuren.
- Nieuwkomers voelen zich gesteund, erkend en minder machteloos.
- De relatie tussen lokale overheid en vastgoedpartners wordt sterker.
- Storytelling wordt verankerd als blijvend onderdeel van de begeleiding.
- De praktijk groeit verder richting samenwerking met buddywerkingen en nazorgtrajecten.
Wat waren de uitdagingen?
- Het doorbreken van hardnekkige vooroordelen bij eigenaars en immokantoren.
- De tijdsintensieve combinatie van portretten schrijven en intensieve begeleiding.
- Inschatting van betrouwbaarheid van afwijzingsredenen door eigenaars.
- Begeleiders die zelf emotioneel belast raken door aanhoudende afwijzingen.
- Afstemming tussen storytelling, opvolging en nazorg voor duurzaam resultaat.
De succesfactoren
- Persoonlijke portretten die de mens achter het label zichtbaar maken.
- Empatische benadering die eigenaars én nieuwkomers erkent.
- Toekomstgerichte informatie die veiligheid biedt aan verhuurders.
- Actieve opvolging: bellen, bezichtigingen opvolgen, contact houden met eigenaars.
- Nazorg na verhuizing, met brug naar buddywerking of buurtcontact.
- Groeiende positieve ervaringen die immokantoren overtuigen om opnieuw samen te werken.
Tips voor andere gemeenten
- Gebruik storytelling niet als trucje, maar als onderdeel van een breder begeleidingsproces.
- Schrijf portretten die warm, eerlijk en toekomstgericht zijn.
- Betrek nieuwkomers actief: motivatie en inzet blijven cruciaal.
- Hou korte lijnen met eigenaars en immo’s; opvolging is essentieel.
- Vraag bij afwijzing steeds uitleg, maar hecht er niet te veel waarde aan.
- Voorzie nazorg na verhuizing om duurzame relaties op te bouwen.
- Zie storytelling als hefboom om percepties te veranderen, niet alleen om woningen te vinden.
Algemeen contact
Deel je eigen praktijk
Wil je actief helpen en onze praktijkendatabank aanvullen? Deel zelf een praktijkvoorbeeld en inspireer je collega’s.