Op vrijdag 5 december deelde het Departement Zorg de geplande besparingen in de gezinszorg mee. Die maatregelen raken rechtstreeks aan de beschikbare zorguren. Minder zorguren betekent ook minder personeel en minder mogelijkheden voor zijinstroom. Daarbovenop groeit de vrees voor langere wachtlijsten. Als het aantal zorguren daalt en de zorgvraag blijft stijgen, lukt het diensten niet meer om mensen tijdig te helpen. Vooral kwetsbare mensen, die sterk rekenen op vaste en betrouwbare hulp, komen dan in de problemen.
Overzicht van de maatregelen
Groeipad gezinszorg 2026 vervalt: De geplande groei van 1% op het urencontingent wordt in 2026 niet toegevoegd.
Norm gelijkgestelde uren daalt naar 7,5%.
Rationalisering urencontingent: Alle diensten worden teruggebracht naar de hoogste realisatiegraad 2023/2024 op het niveau van de regionale stad; daarbovenop volgt een lineaire besparing van 1,24% op dienstniveau. Diensten kunnen nooit meer urencontingent hebben dan in 2025.
Verlies van erkenning bij structureel lage realisatie: Minder dan 15.000 uur realisatie gedurende twee opeenvolgende jaren leidt tot verlies van erkenning (uren blijven in de sector).
Diensten die niet voldoen aan de erkenningsvoorwaarde om minstens 10 VTE verzorgend personeel tewerk te stellen, maar wel aan alle andere erkenningsvoorwaarden, krijgen wel de kans om een fusie of overdracht met een andere dienst voor gezinszorg op te zetten.
Bezorgdheden en vervolgstappen
Deze voorstellen komen op een moment waarop de vergrijzing snel op ons afkomt en zorgsituaties steeds complexer worden. De huidige maatregelen maken het voor diensten moeilijker om hierop te blijven inspelen en ondermijnen de doelstelling om publieke zorgfinanciering maximaal in te zetten op effectieve zorguren bij cliënten.
De VVSG benadrukt dat diensten de afgelopen jaren al uitzonderlijke inspanningen hebben geleverd om de vele uitdagingen in de sector op te vangen: van de coronacrisis over structurele personeelstekorten tot toenemende zorgcomplexiteit. Extra besparingen komen bijzonder hard aan en gebruikers zullen minder beroep kunnen doen op zorg en diensten zullen keuzes moeten maken.
