Tel Aviv, smart city

Tel Aviv is een vrij klein metropolitaan gebied met 414.000 inwoners. De smart city-strategie ondersteunt de vier grote doelstellingen van de stad:

• Een stad creëren voor alle inwoners;
• Het implementeren van een bestuur dat gericht is op de burger;
• Het behouden van een zeer aantrekkelijke stedelijke omgeving;
• Het bevorderen van de status van een financiële en culturele hoofdstad van Israël.

Digitel is het project van Tel Aviv dat ervoor gezorgd heeft dat de stad een interactief platform biedt aan haar burgers om makkelijk in contact te komen met de gemeente. Tel Aviv wou met dit project ervoor zorgen dat de inwoners op de hoogte zijn van wat er in hun stad gebeurt en dat ze interactief kunnen communiceren met de gemeente. 

Het is een gepersonaliseerd communicatieplatform dat aan de inwoners een op maat gemaakte connectie toelaat met de stadsdiensten.  De diensten die hierop worden aangeboden zijn het aanvragen van verschillende documenten, updates over renovaties in de stad, evenementen... Via het platform worden nieuwe routes aangeboden op het moment dat de gemeente aan het werk is op de weg. Elke inwoner heeft een ID-kaart waarmee men kan inloggen op het platform en gebruik kan maken van deze services. Tevens kan de inwoner notificaties instellen als zij van specifieke thema’s op de hoogte willen worden gebracht.

Inwoners van Tel Aviv kunnen een notificatie aanvragen met gepersonaliseerde informatie en kortingen via de DigiTel Residents Card die kan worden aangepast aan de voorkeuren van de inwoner. Via de kaart kan elke inwoner bericht krijgen van de evenementen, kortingen, en werkzaamheden in de buurt.

In 2019 gebruikten meer dan 206.000 mensen reeds de tool en deze werd in 2019 nog uitgebreid met gepersonaliseerde info voor toeristen die gebaseerd is op hun eigen voorkeuren. In 2014 was dit project het winnende Smart City project op de Smart City Expo in Barcelona.

Participatieve opstart

Voor dit project heeft Tel Aviv hun oor te luisteren gelegd bij de inwoners om de behoeften van die inwoners zo goed mogelijk in kaart te brengen. Uit de sessies die ze hierrond opgezet hebben met inwoners kwam naar voren dat inwoners het meest belangrijk vinden dat ze digitale toegang hebben tot de diensten in functie van hun dagelijks leven in de stad zodat ze makkelijker kunnen krijgen waar ze recht op hebben (vb subsidies...)

Door dit platform heeft de overheid de interactie met de inwoners kunnen personaliseren, ze kennen de behoefte van de individuele burger en bieden in real-time de diensten aan die ze nodig hebben. Bijvoorbeeld: als mensen ouders worden en hun baby registeren in het geboorteregister, dan krijgen ze meteen een geboortegeschenk en wordt er een gans aanbod aangeprezen rond cursussen voor ouderschap en andere zaken die de inwoners moeten weten als ze een kindje krijgen.

Belang van privacy

Als we spreken over technologische toepassingen waarbij persoonsgegevens worden verzameld, dan komen we al snel terecht in een aantal privacyvraagstukken. Uiteraard is privacy een mensenrecht en moeten we als lokale besturen absoluut over dit recht waken. Het aspect van privacy zou echter geen onoverkomelijke rem mogen zijn op technologische innovaties die andere fundamentele maatschappelijke belangen dienen. Helaas sneuvelen soms sommige projecten of ideeën, niet vanuit een wettelijk verbod, maar door een soort intrinsiek wantrouwen in de overheid die in de samenleving aanwezig is. Overheden staan vaak voor de moeilijke opdracht om diverse belangen af te wegen bij de opstart van een project. Draagvlak bij de burger voor het op te starten project en transparantie over de werking van de technologie, de gegevens die worden verzameld en de doelstellingen zijn hierbij cruciaal.

1. Vertrek vanuit een duidelijke visie en strategie.

Nog te vaak worden digitaliseringsprojecten of technologieprojecten opgezet zonder overkoepelende visie of strategie. Nochtans vormen de beleidsdoelstellingen van het lokaal bestuur hét sturend kader voor alle ontwikkelde projecten, ook diegenen met een digitaal of technologisch component. Een databeleid, een smart city-strategie, een digitale strategie... moeten uiteindelijk ook bijdragen aan die geformuleerde doelstellingen. In Tel Aviv heeft men dit begrepen.

2. Geen slimme gemeente zonder slimme inwoners.

Door inwoners van meet af aan te betrekken bij projecten kan je bepaalde skills benutten en de creativiteit en innovatie bevorderen. Bovendien vergroot je het draagvlak en de kans op slagen. Door de noden van burgers als uitgangspunt te stellen, kan je ook beter prioriteren in projecten.  De app in Tel-Aviv is ontwikkeld op basis van de noden van de burgers en niet op basis van de behoeften van technologiebedrijven ten dienste van het businessplan. Die app wordt ook ingezet in een bredere strategie en werking, met o.a.  proeftuinen...

3. De noden van de inwoners in Tel Aviv zijn universeel.

De noden van burgers en de vragen ten aanzien van de overheid zijn vaak universeel. Burgers, ongeacht waar ze wonen, hebben nood aan een vlotte toegang tot digitale diensten en heldere communicatie vanuit de overheid.  Als (lokale) overheden hoeven we daarom zelf het warm water niet uit te vinden maar kunnen we veel leren van elkaars aanpakken. 

4. Dienstverlening op maat is de toekomst.

Door de digitale transformatie van onze samenleving hebben we de wereld aan onze vingertoppen. Via het internet kunnen we gebruikmaken van platformen die ons dagelijkse leven faciliteren: we gebruiken platformen om online aan te kopen, om met elkaar te communiceren, om ons te navigeren door het verkeer, om muziek te luisteren....  Het is de gebruiker die via het platform bepaalt welke dienst wanneer hij/zij wil gebruiken. Dit heet men ook wel eens "on demand"-economie. Algoritmes in platformen zoals Netflix en Spotify adviseren ons bovendien op basis van onze gegevens. Wij hoeven zelf niet langer op zoek te gaan naar interessante diensten, de platformen bieden het ons automatisch aan. Artificiële intelligentie maakt veel mogelijk. Denk aan automatische rechtentoekenning, zodat je als burger niet langer zelf een aanvraag moet doen voor, bijvoorbeeld, een subsidie of uitkering waar je recht op hebt, maar dat deze automatisch wordt toegekend door de overheid op basis van de gegevens die jij aan hen terbeschikking hebt gesteld. 

Het groeiend aantal digitale platformen en diensten draagt er tot bij dat ook de verwachtingen van burgers ten aanzien van de overheid veranderen. Burgers verwachten gebruikvriendelijke digitale dienstverlening 24/7. Als een burger 's nachts een bestelling kan plaatsen op een commerciele webwinkel voor een aankoop waarbij hij eenvoudige vragen kan stellen aan de digitale assistent van de winkel om hem hierbij te helpen, waarom zou de burger dan op dat zelfde moment ook niet terecht kunnen bij het gemeentebestuur met een aanvraag voor een vergunning, bijvoorbeeld of met een vraag. En waarom moet je op een gemeentelijke website zelf op zoek gaan naar, bijvoorbeeld de afvalkalender van jouw buurt, als de gemeente weet in welke buurt jij woont en automatisch de juiste afvalkalender zou kunnen tonen?